Tercera llegada a Santiago de Compostela

Santiago de Compostella, 19-10-’14

Fin del camino Portugues…. vergüenza..; einde van de reis… jammer… vanmorgen vroeg op ons gemak vertrokken vanuit Pontevedra… eerst nog een stempel gehaald in de kerk van de heilige Peregrina, nuestra Senora del refugio, la devina Peregrina, Pontevedra.. gisteren hadden we daar vlak in de buurt van de tapa’s genoten maar toen hadden we de ‘credentials’ niet bij ons...en even over 10.00 uur Pontevedra uit na ons uitvoerig te hebben laten uitleggen hoe dat moest door een taxi-chauffeur en een ‘local’ die het verkeer stond te regelen i.v.m. het feit dat vandaag de marathon van Pontevedra gelopen werd… een drukte van lopers alom…. De N550 op km. bordje 119 dus als dat op 60 stond waren we in SdC.!
Hoe korter we bij SdC kwamen hoe meer lopers we zagen...ook zij moesten soms stukken over die N550 lopen en er dan weer af, soms over geasfalteerde wegen, soms over zandpaden, wij dus over de N550, bergjes op en bergjes af waar d’r eentje van 7% was over een km. of 6, pittig, die kun je beter lopend op als fietsend… nu zijn er mensen zoals Camino Frans die vinden dat een pelgrim een lopende persoon moet zijn… akkoord dat is al eeuwen zo.. maar een mens leert eerder lopen dan fietsen en ook dat moet geleerd zijn.. dus iedereen kan lopen, maar niet iedereen kan de Camino fietsen…. dat vergt andere inspanning.. wij fietsen graag lange afstanden en het is voor mij dé ideale manier om mijn hoofd leeg te maken.. en daar zit soms wel teveel in (maatje 63!) ik zou de Camino niet kunnen lopen… ik ben geen loper… zo met zijn 2-en door het Franse/ Spaanse en Portugese land fietsen vinden we een ideale manier om ff rust te zoeken.. dus échte CaminoFrans, we begrijpen je best, hebben ook alle respect voor je, maar wij blijven de Camino fietsend afleggen… de Camino de Levante staat volgend jaar op ons programma, dan ‘andersom’ van SdC naar Alicante of naar Mojacar waar vrienden van ons wonen…; ik heb nu nog een ½ jaar om die weer voor te bereiden…
Na 30 km., halverwege dus even een koffiestop net na Caldas de Reis, in een hotel rechts van de weg, eigenaar was een jongeman die aan wegraces had gedaan, zijn trofeen stonden binnen opgesteld tesamen met alle helmen die hij op zijn hoofd gehad had… even van dat zadel af en op een andere ondergrond dus… Daar even gekeken wat er nog op ons pad lag, Padron een plaats waar de heilige Jacobus ook vanaf de rivier aan land gegaan was en zijn missie werk verricht had, in een tijd lang geleden, toen er nog gelovigen te bekeren vielen en waar zijn overleden lichaam ook weer aan land gebracht werd om zijn graf in SdC te vinden… zo gaan de verhalen.. maar wat Finisterre dan te betekenen heeft, was me vandaag niet duidelijk.. de kerk bezocht met zijn naam, een stempel in de pastorie gehaald, nadat de koster klaar was met het ledigen van alle offerblokken en die hingen er nogal wat in die kerk. En weer verder, SdC naderde, echter ook met de nodige bergjes op, op en nog eens op… even een cola stop op een km of 6 vóór SdC..
15.00 uur aankomst in SdC, meteen doorgefietst naar de Cathedral en daar m.b.v. een stel Friezen die ons aanspraken, de ‘statie’ fotoos gemaakt voor de Cathedraal.. zij hadden de Camino via de oude wegen gedaan, dus met de Ardennen erin.. best pittig geweest, hadden er 8 weken de tijd voor genomen en hadden ook een voldaan gevoel, was ook niet de eerste keer dat zij die tocht hadden ondernomen… nog wat staan kletsen over onze Flyer… hij had zijn zinnen gezet op een houten fiets die door ene zekere meneer Jan Gunneweg (waar ken ik die naam toch van??) gemaakt zou worden, een echte houten camino fiets; thuis een keer op de site van die Gunneweg uit Alkmaar kijken.. hij was er ‘lovend’ over… Josine keek nog even wanneer er weer een pelgrimsmis was… morgen middag om 12.00 die kunnen we dus nog bezoeken, onze criticus in dezen Padre Gerardo is er nu immers toch niet bij… we zullen hem daar even in gedachten nemen, die ‘ongelovige’ Thomas…
Nu net gedouched in Hotel Mexico, dat hotel waar Soetens onze fiets ophaalt en terugbrengt naar Ollanda en zo meteen fietsen we nog even ‘el centro de ciudad’ in om nog een keer te genieten van die lekkere tapa’s. Josine zei net nog dat het plaatsje Padron haar zo bekend in de oren klonk, nu begreep ze waarom.. Pimientos del Padron.. dat was ut, maar of dat iets met dat plaatsje te maken heeft, weet ik echt niet… ‘t is wel lekker…
Zo, de reis zit erop, el camino ha terminado, morgen nog ff uitrusten… de pelgrimsmis (als namaak ‘fietsende’ pelgrims) bezoeken, nog een keer aan die wierook ruiken en dan tussen 15.00 en 18.00 uur onze fiets inleveren… tot morgen dus...