'alles valt naar beneden'

Lisbao, 12-10-’14, 20.30

Olá a todos,

Jezus Christus, hier Cristo rei genoemd, dus gezien… van helemaal onder en vanaf zijn voeten… van helemaal onderen tot aan zijn kruin: 202,5 meter ongeveer, vanaf zijn voeteneind 82 meter… rara, hoe hoog is dat statief waarop hij staat..?? EJ zei gisteren wel dat je vandaaruit mooie fotoos van Lissabon kon maken bij mooi weer, maar dat was het niet… toch vond ik het best een mooi uitzicht op die 25 april brug en Lissabon, schuimkoppen op de Taag en voorbijgaande hoosbuien.. Korter bij Christus, Cristo rei, waaide het veel harder.. heeeerlijk, van daaruit ook een mooi vergezicht op Lissabon, eindje herfst… Josine moest even poseren door over een ketting te klimmen en aan de voet van de Here Jesus te zorgen voor een juist perspectief, jeetje wat is diejen Heer groot hier..
Daarna naar beneden en weer naar ons hotel, de fietstassen, accu’s weer uit de luggage room gehaald, de fiets uit de stal en opgetuigd en daar gingen we naar de ferry die ons van Almada naar Lissabon moest brengen… Geluk bij een ongeluk was dat deze ‘kip zonder kop’ gisteren te ver gereden was maar nu dus over al bekend terrein reed…
Met de ferry, 2 personen en een tandem, dus over, voor zegge en schrijven 1.70 Euro.. Aan de overkant even gezocht en ons hotel gevonden, hotel Rossio Garden aan de Rua de Jardim do Regedor 24; een net gerenoveerd oud pand midden in een wijk vol restaurantjes… overal staan van die obers buiten die vragen of je honger hebt… ingecheckt, bij de receptie hadden ze wel enige moeite om een plek te verzinnen voor onze fiets… maar die werd ook gevonden..
Even alles uitgepakt en opgehangen, sommige kleren nog wat klam..
Wat nu, we hebben de ervaring dat zo’n ‘city tour’ met zo’n open bus, je vrij snel een indruk geeft van een stad, je komt in ieder geval langs de belangrijkste punten… 2 huizen verder op naast ons hotel een VVV kantoor.. daar informatie ingewonnen, helaas geen theater voorstelling met fado… daar wel een en ander opgestoken over waar die city tour bussen vertrokken, 100 m. verderop.. start blauwe route voor een deel in de stad en een groot deel langs de Taag, de blauwe route dus, die was volgens die informatrice voor ons (1dag Lissabon) het meeste geschikt.. wij dus erin… met oordopjes, met Nederlandse reisgids.. 21 stopplaatsen waar je overal in en uit kunt stappen met de nodige bezienswaardigheden voor de volgende keer… want dat is wel wat Josine zei: "dit is nog iets voor de fietsclub… hier wil ik nog wel een keer terug, hier valt nog zat te beleven… avondje fado, met die oude trams, het lekkere eten…" inderdaad… De hele reis zaten we voor bovenin, 4 zitplaatsen onder een afdakje waar we op de 2-de rij rechts plaatsnamen… met die oordopjes in, opeens dacht ik, even opstaan en een foto van een vergezicht maken… vergat ik die oordopjes.. en jawel hoor, kapot, de rest van de reis met 1 oordopje van Josine gedaan (ben gelukkig dus 1-orig dus daarmee hoor ik genoeg!) ...
Het spreekwoord ‘acabar bem, tudo de bom’ oftewel ‘eind goed, al goed’ gebruik ik als afsluiting wel vaker… maar nu ??!! die citytour had 21 halte’s en bij die laatste wilde ik uitstappen om te voet naar het museo de Fado te gaan en de Cathedraal met een bezoek te vereren.. na halte 20 deelde ik dit aan Josine mede en begaf me alvast naar de trap (een ijzeren, weet niet of je die kent, bij nat weer best glad) en nam plaats op de een na laatste trede; beneden een drukte van jewelste, kinderwagens een 3-tal stonden voor de uitgang, de hele benedenverdieping van die bus zat vol… stop 21 naderde… de bus reed in file richting die stopplaats en remde ineens… dat had hij niet moeten doen!! Josine die dus enkele minuten later ook die trap bereikt had, wilde iets omlaag omdat er nog een meneer volgde… door dat plots remmen, verloor Josine haar evenwicht en viel dus, ik durf het bijna niet te zeggen 'als een baksteen naar beneden'… gevolg??? wie stond daar ??? juist ja die ‘kip zonder kop’ … die dus in de aldaar gestationeerde kinderwagen eindigde, die ‘haan’ moest het dus weer opvangen… niet alleen verbaal maar dus nu ook fysiek… was even bezorgd over Josine, maar dat duurde maar even, die deed het bijna in haar broek van het lachen… van de zenuwen denk ik, maar het kan ook zijn van de blik op mij in die kinderwagen, waar ik even dacht dat de mijn sowieso al mindere rechter schouder uit de kom of gebroken was.. tjeetje wat deed dat even heeeeeerlijk pijn… de achterdeur van de bus ging open en wij eruit, op de Rua de Comercia.. de Praca de Comercia op, iedere keer als we elkaar aankeken, kreeg Josine de slappe lach… maar ik kan je zeggen als deze ‘kip nu bijna zonder kop’ daar niet gestaan had, dat er dan een ander ‘acabar bem, tudo de bem’ geweest was… Dan had de volgende keer iemand anders op die Flyer kunnen plaatsnemen… (gegadigden: aanmelding op stopsmoking@zonnet.nl met initialen, leeftijd, pasfoto niet nodig, conditionele gesteldheid en bereidheid om met name deze ‘kip zonder kop’ te volgen). Op weg naar het Fado museum even de blaas van Josine en de darmen van mij geledigd na deze toch wel weer ‘acabar bem, tudo de bom’ ervaring…in een pub vlak bij dat museum… 17.25 uur… dat museum sloot om 18.00 om 17.30 mocht je nog naar binnen… dus maar van afgezien en de Cathedraal bezocht… de Se…. mijn indruk?: door zijn eenvoud ontzettend mooi, die orgelmuziek geweldig…. iemand die de opgebrande kaarsjes ophaalde en van nieuwe voorzag, gevraagd of er iemand aanwezig was voor een selo, een stempel in onze credential, onze pelgrimspas… en hij stopte abrupt met zijn werkzaamheden en vroeg mij hem te volgen naar de sacristie… daar kreeg ik met het nodige respect 2 stempels, één in de pas van Josine en één in die van mij. Daarna te voet naar ons hotel en wat zag ik daar, niet te geloven het geboortehuis van de heilige St. Antonius… als bewijs: bekijk de fotoos… Net het bericht gekregen van mijn andere broer Pierre dat ik een speldje mét de heilige St. Antonius aan mijn onderhemd moet vastmaken, i.v.m. al die verloren gegane spullen, zie ik dan opeens zijn geboortehuis… ik verlies niets meer of zoals Elly altijd zegt: “Sjef en ik” vinden altijd alles weer terug……. Mijn/onze dag was weer goed, op weg naar het hotel even in een pub de kaarten aan onze kleinkinderen (inclusief enkele bekende/vrienden en ex-werknemers) geschreven.. en weer terug naar ons hotel.. waar ik dus nu dit verslag weer schrijf.. .zo meteen een laatste hapje/avondmaal en morgen??? via de hopelijk wel aangegeven Camino Santiago, langs de Taag landinwaarts richting Golega, 114 km… maar of we dat halen is nog maar de vraag… dan lees je morgen wel weer….
Boa noite...


p.s.: tijdens de nabespreking, de zogenaamde dagafsluiting hebben we de voorvallen van vandaag nog eens nabesproken en mijn gezegde kwam weer uit...'eind goed, al goed' oftewel ‘acabar bem, tudo de bom’ door Josine's opmerking... ik val al dik 50 jaar op je... dat maakte de pijnlijke rechter schouder een stuk minder gevoelig... eenmaal op onze kamer kwamen we ome jules oet Zitterd nog even tegen, maar die hebben we opzij geschoven... (fotoos)